sunąć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sunąć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈsũnɔ̃ɲʨ̑], AS[sũnõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) poruszać się płynnie, posuwiście
(1.2) pchając lub ciągnąc, przesuwać po czymś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja Vb
przykłady:
(1.1) Mikrobus sunie powoli po wąskich uliczkach przedmieść Londynu[1].
(1.2) Wycinak sunęło się po lodzie, nóż ścinał trzcinę równo z taflą lodu[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. osuwisko n, suwak m, suwnica ż, przesunięcie n, sunięcie n, suw mrz
czas. suwać, posunąć, posuwać, przesunąć, przesuwać, wysunąć, wysuwać, zsunąć, zsuwać, zasuwać
przym. posuwisty
przysł. posuwiście
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „sunąć” w: SJP.pl.
  1. Edwin Bendyk, Zatruta studnia : rzecz o władzy i wolności, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Danuta Koral, Wydziedziczeni, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.