stroncium
stroncium (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stroncium stroncia dopełniacz stroncia stroncií celownik stronciu stronciím biernik stroncium stroncia wołacz stroncium stroncia miejscownik stronciu stronciích narzędnik stronciem stroncii
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Pierwiastki chemiczne
- źródła:
stroncium (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik stroncium dopełniacz stroncia celownik stronciu biernik stroncium miejscownik stronciu narzędnik stronciom
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stroncianit m
- przym. stronciový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Pierwiastki chemiczne
- źródła:
- ↑ Hasło „stroncium” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
stroncium (język węgierski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Węgierski - Pierwiastki chemiczne
- źródła: