straceniec

straceniec (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś skazany na stracenie, na śmierć

(1.2) ktoś, kto nie baczy na ryzyko utraty życia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strata ż, stracenie n, tracenie n

czas. tracić ndk., stracić dk.

przym. straceńczy, stratny, bezstratny

przysł. straceńczo, bezstratnie, stratnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: