stagflacja

stagflacja (język polski)

wymowa:

IPA: [stakfˈlaʦ̑ʲja], AS: [stakflacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. występowanie wysokiej inflacji w warunkach stagnacji gospodarczej; zob. też stagflacja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stagflacja	stagflacje
dopełniacz	stagflacji	stagflacji
celownik	stagflacji	stagflacjom
biernik	stagflację	stagflacje
narzędnik	stagflacją	stagflacjami
miejscownik	stagflacji	stagflacjach
wołacz	stagflacjo	stagflacje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zjawisko makroekonomiczne

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) inflacja, stagnacja

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. stagflation < ang. stagnation (→ stagnacja) + inflation (→ inflacja)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stagflation
• baskijski: (1.1) estanflazio
• duński: (1.1) stagflation w
• francuski: (1.1) stagflation ż
• hiszpański: (1.1) estanflación ż
• niemiecki: (1.1) Stagflation ż
• norweski (bokmål): (1.1) stagflasjon m
• norweski (nynorsk): (1.1) stagflasjon m
• nowogrecki: (1.1) στασιμοπληθωρισμός m
• szwedzki: (1.1) stagflation w
• ukraiński: (1.1) стагфляція ż
• węgierski: (1.1) stagfláció

źródła: