springa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

springa (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) biec[1][2]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) szczelina, szpara[1][2]
odmiana:
(1.1) att springa, springer, sprang, sprungit, spring!
(2.1) en springa, springan, springor, springorna
przykłady:
(1.1) Jag springer till bussen nästan varje morgon.Biegnę na autobus prawie każdego poranka.
składnia:
kolokacje:
(1.1) springa bortspringa fattspringa omspringa ut
synonimy:
(1.1) löpa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. 2,0 2,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 448.