spodziectwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

spodziectwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[spɔˈʥ̑ɛʦ̑tfɔ], AS[spoʒ́ectfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) med. wada wrodzona polegająca na lokalizacji ujścia cewki moczowej na brzusznej stronie prącia; zob. też spodziectwo w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Spodziectwu często towarzyszy wnętrostwo i przepuklina pachwinowa skośna.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spód mrz
przym. spodni
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: