sostantivo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sostantivo (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/so.stan.ˈti.vo/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. rzeczownik

przymiotnik

(2.1) gram. rzeczowny
(2.2) chem. substantywny, bezpośredni
odmiana:
(1.1) lp sostantivo; lm sostantivi
(2.1-2) lp sostantivo m, sostantiva ż; lm sostantivi m, sostantive ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) sostantivo proprio / comunerzeczownik własny / pospolity
synonimy:
(1.1) nome; skr. s.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. sostantivare
przysł. sostantivamente
przym. sostantivale
skr. s.
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. substantivus[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Słownictwo gramatyczne
źródła: