somnambulizm
somnambulizm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) psych. chodzenie lub wykonywanie innych czynności w trakcie głębokiego snu, najczęściej nieświadome[1]; zob. też somnambulizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik somnambulizm somnambulizmy dopełniacz somnambulizmu somnambulizmów celownik somnambulizmowi somnambulizmom biernik somnambulizm somnambulizmy narzędnik somnambulizmem somnambulizmami miejscownik somnambulizmie[2] somnambulizmach wołacz somnambulizmie[2] somnambulizmy
- przykłady:
- (1.1) Somnambulizm zalicza się do zaburzeń snu, czyli parasomnii. Wciąż nie są znane jego przyczyny – mogą być to zmiany organiczne w mózgu, urazy i stresy, lekarstwa, a nawet alkohol[3].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) lunatyzm, noktambulizm, sennowłóctwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zaburzenie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. somnambulik mos, somnambuliczka ż
- przym. somnambuliczny
- przysł. somnambulicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. somnambulisme[4] < łac. somnus + ambulo → sen + chodzenie, spacerowanie, wędrowanie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- zobacz listę tłumaczeń w haśle: lunatyzm
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „somnambulizm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Grzegorz Konieczny, Obudził się gdzie indziej, „Gazeta Wyborcza”, 1996-03-12, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „somnambulizm” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
