solenizant

solenizant (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsɔlɛ̃ˈɲizãnt], AS: [solẽńizãnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. osoba, która obchodzi swoje imieniny lub urodziny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	solenizant	solenizanci
dopełniacz	solenizanta	solenizantów
celownik	solenizantowi	solenizantom
biernik	solenizanta	solenizantów
narzędnik	solenizantem	solenizantami
miejscownik	solenizancie	solenizantach
wołacz	solenizancie	solenizanci

przykłady:

(1.1) Wszyscy złożyli życzenia solenizantowi i wypili jego zdrowie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

forma żeńska solenizantka

przym. solenny

czas. solenizować

związki frazeologiczne:

zdrowie solenizanta • zdrówko solenizanta

etymologia:

franc. solennisant łac. solennis – uroczysty

uwagi:

por. jubilat

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) jubilarian, birthday boy
• białoruski: (1.1) імяніннік m
• włoski: (1.1) festeggiato

źródła: