solówka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

solówka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[sɔˈlufka], AS[solufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw., ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) środ. muz. choreogr. występ solowy, utwór lub jego fragment wykonywany solo
(1.2) środ. mot. motocykl bez kosza
(1.3) środ. mot. samochód ciężarowy bez przyczepy lub naczepy; t. tramwaj jednowagonowy
(1.4) daw. gw. (Kraków) beczka do rozwożenia owoców[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. zdrobn. solóweczka
(1.2) pot. zdrobn. solóweczka
(1.3) pot. zdrobn. solóweczka; neutr. ciągnik, ciągnik siodłowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. solista mos, solistka ż
zdrobn. solóweczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. solowy + -ka
(1.4) pol. sól[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 248.