snajper

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

snajper (język polski)[edytuj]

snajper (1.1)
wymowa:
IPA[ˈsnajpɛr], AS[snai ̯per]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. strzelec wyborowy, żołnierz przeszkolony do zwalczania celów odległych i trudno dostępnych za pomocą pojedynczych strzałów ze specjalnego karabinu; zob. też strzelec wyborowy w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Snajper zaczaił się na dachu budynku i zabił generała i jego zastępcę, po czym uciekł niezauważony.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) strzelec wyborowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) gołębiarz
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. snajperka ż
przym. snajperski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ros. снайпер[1][2] < ang. sniper
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „snajper” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Tadeusz Kuroczycki, Wojciech Ryszard Rzepka, Zapożyczenia leksykalne z rosyjskiego w polszczyźnie pisanej, Studia Rossica Posnaniensia 10, 107-115, Poznań 1978, s. 110.