smrodek

smrodek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsm̥rɔdɛk], AS: [sm̦rodek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. nieprzyjemny zapach

(1.2) pot. nieprzyjemna atmosfera

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) lekcew. pejor. o dziecku lub młodym człowieku, szczególnie niegrzecznym

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	smrodek	smrodki
dopełniacz	smrodku	smrodków
celownik	smrodkowi	smrodkom
biernik	smrodka	smrodki
narzędnik	smrodkiem	smrodkami
miejscownik	smrodku	smrodkach
wołacz	smrodku	smrodki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	smrodek	smrodki
dopełniacz	smrodka	smrodków
celownik	smrodkowi	smrodkom
biernik	smrodka	smrodki
narzędnik	smrodkiem	smrodkami
miejscownik	smrodku	smrodkach
wołacz	smrodku	smrodki

przykłady:

(1.2) Tu w Argentynie to zupełnie tak, jakby być Włochem: żadnego prestiżu i smrodek emigranckiej nędzy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) smród, fetor, odór, swąd

(2.1) bachor

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. smród m, smrodliwość ż, smrodzenie n

czas. smrodzić ndk.

przym. smrodliwy

przysł. smrodliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. smród + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: