smrek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

smrek (język polski)[edytuj]

smreki (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) gw. (Podhale) świerk[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nareszcie siadł pod smrekiem, nad lasem już ciemno było całkiem, a kurzył śnieg z deszczem i mgła góry przykryła[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) świerk; gw. (Podhale) smreczyna; gw. (Śląsk Cieszyński) smyrek
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) drzewo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. smreczyna ż
zdrobn. smreczek mrz
przym. smrekowy, smreczynowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *smŕ̥kъ, prasł. *smerkъ < prasł. *smer-las iglasty
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: świerk
źródła:
  1. Jan Tokarski, Z zagadnień semantyki, „Poradnik Językowy” nr 1/1950, s. 8.
  2. Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Na Skalnym Podhalu

smrek (język słowacki)[edytuj]

smrek (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. świerk, Picea[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. smrekový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Picea” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.