skroń

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: skróń

skroń (język polski)[edytuj]

skroń (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[skrɔ̃ɲ], AS[skrõń], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. boczna część głowy za oczami; zob. też skroń w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Boli mnie głowa w okolicach skroni.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. gw. (Górny Śląsk) puls, pulst
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. skroniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. skronia < prasł. *skornь, dalsza etymologia niepewna[4]
por. czes. skráň, st.rus. скоронь, słń. škranja
uwagi:
Forma „skroniami” jest uznawana przez Słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją W. Doroszewskiego za niepoprawną[5], choć podają ją Wielki słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją A. Markowskiego[1], Słownik gramatyczny języka polskiego[3] i Inny słownik języka polskiego pod redakcją M. Bańki[2].
zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „skroń” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 158.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „warianty fleksyjne w słownikach i korpusie” w: Poradnia językowa PWN.
  3. 3,0 3,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „skroń” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
  5. Hasło „skroń” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 695.