skręt

skręt (język polski)

wymowa:

​, IPA: [skrɛ̃nt], AS: [skrẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pot. ręcznie skręcony papieros

(1.2) slang. skręt (1.1) zawierający marihuanę

(1.3) slang. zespół nieprzyjemnych objawów występujący po odstawieniu narkotyków opioidowych

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) zmiana kierunku ruchu w bok

(2.2) wynik splatania, splot, zwój

(2.3) włók. wielkość określająca stopień skręcenia włókien

odmiana:

przykłady:

(1.1) Dziadek wysłał mnie po bibułkę, bo mu się skończyły skręty.

(1.2) Uczeń sprawiał kłopoty wychowawcze: pił piwo i palił skręty.

(1.3) Janek miał strasznego skręta, gdy próbował rzucić heroinę.

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) jarać / zajarać / palić / zapalić skręta

synonimy:

(1.2) joint, blunt, blant, gibon

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skrętka ż, skrętek m, skrętnik m, skrętność ż, skręcanie n, skręcenie n

czas. skręcać ndk., skręcić dk.

przym. skrętowy, skrętny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: joint

• angielski: (1.2) roach
• białoruski: (1.1) самакрутка ż, цыгарка ż
• nowogrecki: (1.1) στριφτό n; (1.2) στριφτό n
• rosyjski: (1.1) скрутка ż, самокрутка ż

źródła: