sita-barana

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sita-barana (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

związek frazeologiczny

(1.1) gw. sposób noszenia kogoś na grzbiecie, na barana[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) wziąć kogoś na sita-barana
synonimy:
(1.1) na barana, gw. siudy-barany
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prawdopodobnie od pytania „Nosita barana?”[2]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „sita-barana” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VI: S-Ś, Warszawa 1900–1927, s. 120.
  2. ↑ Hasło „sita-barana” w: Jan Karłowicz, Słownik gwar polskich, t. V, Akademia Umiejętności, Kraków 1900, s. 133.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=sita-barana&oldid=7404622”