sinecura
sinecura (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1) sinecura, sinecurae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sinecura sinecurae dopełniacz sinecurae sinecurārum celownik sinecurae sinecurīs biernik sinecuram sinecurās ablatyw sinecurā sinecurīs wołacz sinecura sinecurae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „sinecura” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 628.
sinecura (język włoski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /si.ne.'ku.ra/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) synekura
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: