servitut

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

servitut (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) służebność[1]
odmiana:
(1.1) ett servitut, servitutet, servitut, servituten
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. servera
rzecz. servering, servitris, servitör
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 410.