sepultura

sepultura (język hiszpański)

una sepultura (1.1)

wymowa:

IPA: [se.pul̦.ˈtu.ɾa]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) grób, mogiła

(1.2) grzebanie, pochówek, pogrzeb

odmiana:

(1) lp sepultura, lm sepulturas

przykłady:

(1.1) Todos los meses visita la sepultura de su madre. → Co miesiąc odwiedza grób swojej matki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sepulcro, tumba, mausoleo, panteón, nicho, cripta, túmulo, cenotafio, catacumba, sarcófago, cementerio, fosa, hoyo

(1.2) enterramiento, inhumación

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sepulcro m, sepulturero m, sepulturera ż

przym. sepulto

czas. sepultar, sepultarse

związki frazeologiczne:

dar sepultura → grzebać, pochować

etymologia:

łac. sepultūra

uwagi:

źródła:

sepultura (język łaciński)

sepultura (1.3)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kult. grzebanie, pochówek, pogrzeb

(1.2) akt zgonu

(1.3) grobowiec, nagrobek

odmiana:

(1) sepultūr|a, ~ae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sepultūra	sepultūrae
dopełniacz	sepultūrae	sepultūrārum
celownik	sepultūrae	sepultūrīs
biernik	sepultūram	sepultūrās
ablatyw	sepultūrā	sepultūrīs
wołacz	sepultūra	sepultūrae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sepultorium

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sepulcrum n, sepultor m, sepultorium n, sepultio ż

czas. sepelio

przym. sepultuarius

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. sepultus; źródłosłów dla ang. sepulture, franc. sépulture, hiszp. sepultura, port. sepultura, wł. sepoltura

uwagi:

źródła:

sepultura (język portugalski)

uma sepultura (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) grób, mogiła

(1.2) grzebanie, pochówek, pogrzeb

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. sepultūra

uwagi:

źródła: