sepulka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sepulka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[sɛˈpulka], AS[sepulka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. w twórczości Stanisława Lema: tajemniczy twór o nieznanym przeznaczeniu odgrywający ważną rolę w fikcyjnej cywilizacji Ardrytów; zob. też sepulka w Wikipedii
(1.2) zool. wymarły owad późnej ery mezozoiku z rzędu błonkoskrzydłych, z rodzaju sepulkowatych (Sepulcidae[1]); zob. też sepulkowate w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nie po to transmutuje się facetów od lat, żeby więcej było sepulek![2]
(1.2) Skamieliny z sepulkami zostały odkryte w 1968 roku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) sepulka z odświstemnabyć / kupić sepulkę • reklama sepulek • piosenka o sepulce • naręcze sepulek • kacież na sepulki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sepulenie n, sepulkarium n, sepulcjan m, sepulkad m, sepulkowate nmos, sepulenia ż
czas. sepulkować
przym. sepulkowy, sepulkowaty
związki frazeologiczne:
Złota Sepulka
etymologia:
(1.1) neologizm literacki Stanisława Lema
(1.2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Sepulcidae” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Stanisław Lem, Dzienniki gwiazdowe, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1982, ISBN 830800847X.
  3. Stanisław Lem, Star diaries, tłumaczenie Michael Kandel, wyd. Harcourt Brace Jovanovich, San Diego 1985, ISBN 0156849054.
  4. Stanisław Lem, Sterntagebücher, tłumaczenie Caesar Rymarowicz, wyd. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1993, ISBN 3-518-36959-8.
  5. Stanisław Lem, Звездные дневники Ийона Тихого, ACT, 2005.