separatyzm
separatyzm (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) polit. dążenie do oddzielenia się, wyodrębnienia się jakiejś grupy z całości; zob. też separatyzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik separatyzm dopełniacz separatyzmu celownik separatyzmowi biernik separatyzm narzędnik separatyzmem miejscownik separatyzmie[1] wołacz separatyzmie[1]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) separatyzm narodowościowy
- synonimy:
- (1.1) secesjonizm
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) autonomizm
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. separatka ż, separatysta m, separatystka ż, separacja ż
- przym. separatystyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. separatism[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) separatism
- baskijski: (1.1) separatismo, independentismo
- białoruski: (1.1) сепаратызм m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) сэпаратызм m
- bułgarski: (1.1) сепаратизъм m
- duński: (1.1) separatisme w
- esperanto: (1.1) separismo, separatismo
- francuski: (1.1) séparatisme m, indépendantisme m
- galicyjski: (1.1) separatismo m
- hiszpański: (1.1) separatismo m, independentismo m
- japoński: (1.1) 分離主義(ぶんりしゅぎ)
- kataloński: (1.1) separatisme m, independentisme m
- niemiecki: (1.1) Separatismus m
- norweski (bokmål): (1.1) separatisme m
- norweski (nynorsk): (1.1) separatisme m
- portugalski: (1.1) separatismo m, independentismo m
- rosyjski: (1.1) сепаратизм m
- szwedzki: (1.1) separatism w
- ukraiński: (1.1) сепаратизм m
- włoski: (1.1) separatismo m, indipendentismo m, secessionismo m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
