schorzenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

schorzenie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[sxɔˈʒɛ̃ɲɛ], AS[sχožńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) stan chorobowy lub nieprawidłowe funkcjonowanie danego organu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Psyloza to schorzenie przewodu pokarmowego.
(1.1) Ani w czasie pokoju, ani wojny nie pójdą w kamasze chorzy na AIDS, marskość wątroby i wiele innych schorzeń[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) choroba, dolegliwość, przypadłość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. choroba ż, chora ż
czas. chorzeć ndk.
wykrz. choroba
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. schorzeć + -nie < pol. s- + chorzeć < płn. prasł. *chvorětichorować[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Magdalena Grochowalska, Z zaburzeniami do armii, „Express Ilustrowany”, 2002-09-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „schorzenie” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.