schenken

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

schenken (język niderlandzki)[edytuj]

wymowa:
IPA/'sxɛŋ.kə(n)/ ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) podarować, ofiarować
(1.2) nalewać, serwować
odmiana:
(1.1) schenken (schenkt), schonk, heeft geschonken
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

schenken (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʃɛŋkən]
?/i
wymowa austriacka?/i
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) darować, podarować, ofiarowywać, ofiarować, darzyć, obdarzać, obdarzyć, dać w prezencie
(1.2) podn. o napoju podawać / podać; serwować / zaserwować; nalewać / nalać
(1.3) podn. przest. o napoju serwować / zaserwować; nalewać / nalać

czasownik zwrotny

(2.1) sich schenkendarować (sobie), podarować (sobie)
(2.2) sich schenkenoszczędzić (sobie), zaoszczędzić (sobie)
odmiana:
(1.1-3)[1] schenk|en (schenkt), schenkte, geschenkt (haben)
przykłady:
składnia:
(2.1) sich + Akk. schenken
kolokacje:
(1.1) weiterschenkenwegschenken
synonimy:
(1.2) eingießen
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) anbieten
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Schenken n, Schenk m, Schenke ż, Schenkung ż, Geschenk n, Schenker m, Schenkin ż, Schenkerin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: schenkenabschenkenauschenkenbeschenkeneinschenkenherschenkennachschenkenverschenkenzuschenken
źródła: