saprofag

saprofag (język polski)

dżdżownica będąca saprofagiem (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ekol. zwierzę odżywiające się martwą materią organiczną; zob. też saprofag w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	saprofag	saprofagi
dopełniacz	saprofaga	saprofagów
celownik	saprofagowi	saprofagom
biernik	saprofaga	saprofagi
narzędnik	saprofagiem	saprofagami
miejscownik	saprofagu	saprofagach
wołacz	saprofagu	saprofagi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szczątkojad

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) saprotrof

hiponimy:

(1.1) detrytofag, koprofag, nekrofag

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. saprofagiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. sapro- + -fag < gr.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) saprophage
• francuski: (1.1) saprophage m, détritivore m, détritiphage m
• hiszpański: (1.1) saprófago m
• nowogrecki: (1.1) σαπροφάγο n
• rosyjski: (1.1) сапрофа́г m
• ukraiński: (1.1) сапрофаг m
• włoski: (1.1) saprofago m

źródła:

saprofag (język rumuński)

wymowa:

IPA: /sa.pro'fag/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) saprofagiczny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. saprophage

uwagi:

źródła: