sandacz

sandacz (język polski)

sandacz (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈsãndaʧ̑], AS: [sãndač], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) icht. Sander lucioperca, duża, hodowlana ryba drapieżna zamieszkująca zlewiska mórz europejskich; zob. też sandacz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sandacz	sandacze
dopełniacz	sandacza	sandaczy / sandaczów
celownik	sandaczowi	sandaczom
biernik	sandacza	sandacze
narzędnik	sandaczem	sandaczami
miejscownik	sandaczu	sandaczach
wołacz	sandaczu	sandacze

przykłady:

(1.1) – Dla mnie – barszcz. Potem może być kawałek sandacza… No, kawałek sarny i kompot…

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. sądak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sandaczowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

śdn. sandat

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pike perch, zander
• czeski: (1.1) candát
• duński: (1.1) sandart w
• francuski: (1.1) sandre ż
• hiszpański: (1.1) lucioperca m
• kazachski: (1.1) көксерке, сыла
• niderlandzki: (1.1) snoekbaars n
• niemiecki: (1.1) Zander m
• nowogrecki: (1.1) ποταμολάβρακο n
• portugalski: (1.1) lúcioperca
• rosyjski: (1.1) судак m
• słowacki: (1.1) zubáč m
• szwedzki: (1.1) gös w
• ukraiński: (1.1) судак m
• węgierski: (1.1) fogassüllő

źródła: