samica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

samica (język polski)[edytuj]

samica (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[sãˈmʲiʦ̑a], AS[sãmʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. zwierzę płci żeńskiej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Samicę kota nazywa się kotką.
składnia:
(1.1) samica +D.
kolokacje:
(1.1) samica kota / psa / jelenia / bociana / …
synonimy:
antonimy:
(1.1) samiec
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdrobn. samiczka ż
forma męska samiec m
przym. samiczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
połączenie pol. samiec + -a
spotykane od XV wieku[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

samica (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. samica
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) samica bažanta / sokola
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. samec m, samček m
zdrobn. samička ż
przym. samčí, samičí
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: