słonina

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

słonina (język polski)[edytuj]

słonina (1.1)
wymowa:
IPA[swɔ̃ˈɲĩna], AS[su̯õńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. produkt spożywczy wytwarzany z podskórnego tłuszczu z boków i grzbietu świń; zob. też słonina w Wikipedii
(1.2) pot. porowate tworzywo na podeszwy[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Osobowe pociągi pęczniały od tłumów szmuglujących słoninę i mięso, masło i groźne w tłoku jaja[2]
składnia:
kolokacje:
(1.2) buty na słoninie
synonimy:
(1.1) sadło, szperka, szpek; gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) szpyrka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. słoninka ż
przym. słoninowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *solnina lub pol. słony + -ina < słone mięso[3]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „słonina” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Roman Bratny, Kolumbowie — rocznik 20, 1957, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 125.