rygor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rygor (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈrɨɡɔr], AS[rygor]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ustalony porządek zmuszający do zachowania ściśle określonych przepisów[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nowy nauczyciel wprowadził duży rygor.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dyscyplina, zdyscyplinowanie, karność, mores, subordynacja, reżim
antonimy:
(1.1) rozpasanie, rozpuszczenie
hiperonimy:
(1.1) porządek, posłuszeństwo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rygoryzm m, rygorystyczność ż, rygorysta m, rygorystka ż
przym. rygorystyczny
przysł. rygorystycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac.[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 14.