ruhen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ruhen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʀuːən]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) odpoczywać, odpocząć (w spokoju)
(1.2) spoczywać, spocząć
(1.3) wstrzymać, zawiesić
odmiana:
(1.1-3)[1] ruhen (ruht), ruhte, geruht (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ruhen n, Ruhe ż
przym. ruhig
partyk. ruhig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: ruhenausruhenberuhengeruhen
źródła: