rudera

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rudera (język polski)[edytuj]

rudera (1.1)
wymowa:
IPA[ruˈdɛra], AS[rudera]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stary, zniszczony, walący się budynek

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(2.1) daw. pozostałości po zniszczonych budynkach
odmiana:
(1.1)
(2.1) blp,
przykłady:
(1.1) Komu starczyło sił, wlókł się po całym dniu żebraniny z powrotem do rudery, aby przetrwać pod dachem jeszcze jedną noc[1].
(2.1) Nie widziałem w całym kraju pól lepiej uprawionych, ani piękniejszego inwentarza, ani porządniejszych zabudowań gospodarskicha masz wiedzieć, że p. Modest objąwszy przed czterema laty majątek po stryju, zastał tylko same rudera, długi, charty i konie wierzchowe[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) gruzy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ruderowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. rūderagruzy
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gruzy
źródła:
  1. Bogdan Wojdowski, Chleb rzucony umarłym, 1971, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Jan Lam, Wędrówki pana Macieja, w: Humoreski, wyd. Księgarnia Polska, Lwów 1883.