rozmówka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rozmówka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[rɔzˈmufka], AS[rozmufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: rozmowa; niezbyt poważna rozmowa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W akademiku traciłyśmy całe godziny na rozmówkach.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pogawędka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozmówczyni ż, rozmowy nmos, rozmównica ż, rozmowność ż, rozmowa, rozmówki, rozmówca
przym. rozmowny
czas. porozmawiać, rozmawiać
związki frazeologiczne:
uciąć sobie rozmówkę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozmowa
źródła: