rozkwit

rozkwit (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈrɔskfʲit], AS: [roskfʹit], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. rozwijanie się pączka w kwiat

(1.2) przen. pełnia rozwoju czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rozkwit	rozkwity
dopełniacz	rozkwitu	rozkwitów
celownik	rozkwitowi	rozkwitom
biernik	rozkwit	rozkwity
narzędnik	rozkwitem	rozkwitami
miejscownik	rozkwicie	rozkwitach
wołacz	rozkwicie	rozkwity

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1-2) przekwitanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pokwitanie n, przekwitanie n, zakwitanie n, kwitnięcie n, kwiat

czas. kwitnąć, rozkwitać, rozkwitnąć, zakwitać, zakwitnąć, przekwitać, przekwitnąć

przysł. kwitnąco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) blossom; (1.2) heyday, prime, w rozkwicie: in full bloom
• białoruski: (1.1) росквіт m; (1.2) росквіт m, поўня ż
• hiszpański: (1.1) florescencia ż, florecimiento m; (1.2) florecimiento m, auge m, desarrollo m
• niemiecki: (1.1) Blüte ż, czas rozkwitu: Blütezeit ż; (1.2) Blüte ż, Aufschwung ż, czas rozkwitu: Blütezeit ż
• nowogrecki: (1.1) ανθοφορία ż, άνθηση ż; (1.2) άνθηση ż, ακμή ż
• ukraiński: (1.1) розквіт m; (1.2) розквіт m

źródła:

Hasło „rozkwit” w: SJP.pl.