rozbrojenie
rozbrojenie (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) polit. wojsk. całkowite usunięcie lub ograniczenie działalności sił zbrojnych albo produkcji wojskowej danego państwa na mocy międzynarodowego porozumienia[1]
- odmiana:
- (1.1) zwykle lp[2],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rozbrojenie rozbrojenia dopełniacz rozbrojenia rozbrojeń celownik rozbrojeniu rozbrojeniom biernik rozbrojenie rozbrojenia narzędnik rozbrojeniem rozbrojeniami miejscownik rozbrojeniu rozbrojeniach wołacz rozbrojenie rozbrojenia
- przykłady:
- (1.1) Należy tu z całym naciskiem podkreślić, że kasacja nie oznaczała zburzenia obwarowań twierdzy, lecz tylko jej rozbrojenie i pozbawienie stałego garnizonu oraz komendanta.[3]
- składnia:
- (1.1) rozbrojenie + D.
- synonimy:
- (1.1) demilitaryzacja
- antonimy:
- (1.1) dozbrojenie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. rozbrojeniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. zbroić < st.pol. zbroja → narzędzia, sprzęt < prasł. *sb-brojiti → uczynić, zrobić, wykonać[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) demilitarisation
- francuski: (1.1) désarmement m, démilitarisation ż
- źródła:
- ↑
Hasło „rozbrojenie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „rozbrojenie” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Ryszard Henryk Bochenek, Twierdza Jasna Góra, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „zbroja” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
