rozbierać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rozbierać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[rɔzˈbʲjɛraʨ̑], AS[rozbʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. rozebrać)

(1.1) zdejmować ubranie z kogoś lub czegoś
(1.2) likwidować jakąś konstrukcję, usuwając kawałek po kawałku
(1.3) rozkładać na części, rozmontowywać
(1.4) polit. rozdzielać między siebie cześć lub całość terytorium jakiegoś państwa
(1.5) dzielić tuszę zwierzęcą

czasownik zwrotny niedokonany rozbierać się (dk. rozebrać się)

(2.1) zdejmować z siebie ubranie
odmiana:
(1.1-5) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozbiórka ż, rozbiór m, rozbieranie n, rozebranie n
czas. rozebrać dk., brać ndk.
przym. rozbiórkowy, rozbiorczy, rozbiorowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-5) (2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozebrać
źródła: