rost

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: roostRostròströst

rost (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[rɔst], AS[rost]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) st.pol. ruszt
(1.2) gw. wzrost[1]
odmiana:
(1.2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ruszt
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wzrost
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rost” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

rost (esperanto (morfem))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) piec, smażyć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
czas. rosti, subrosti
rzecz. rostaĵo, rostpano, panrostilo, rostopleto, rostsandviĉo, rostostango
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 8.
źródła:

rost (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wzrost
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. rôstac ndk., urosc dk.
przym. urosti
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

rost (język szwedzki)[edytuj]

rost (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rdza[1][2]
(1.2) ruszt[2]
odmiana:
(1.1) en rost, rosten; blm
(1.2) en rost, rosten, rostar, rostarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) przym. rostig, rostfri
(1.1-2) czas. rosta
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. 2,0 2,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 391.