rolnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: rolníkroľník

rolnik (język polski)[edytuj]

rolnicy (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈrɔlʲɲik], AS[rolʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zajmująca się rolnictwem i gospodarstwem rolnym
(1.2) zaw. absolwent szkoły rolniczej, specjalista w dziedzinie rolnictwa
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W tej wsi mieszkają głównie rolnicy.
(1.1) Rolnicy często narzekają, gdy pogoda psuje im zbiory.
(1.2) Zgodnie z rodzinną tradycją, musiałem zostać rolnikiem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) drobny rolnik • rolnik indywidualny / zrzeszony
(1.2) rolnik z zawodu • rolnik inżynierbyć rolnikiem z wykształcenia
synonimy:
(1.1) gospodarz; gw. (Górny Śląsk) bamber, bauer, pampóń
(1.2) agrotechnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) chłop, farmer, fellach, gazda, kolon, najmita, plantator, ranczer, hodowca, kosiarz, młocarz, ogrodnik, oracz, siewca, żniwiarz[1], reg. śl. siedlok
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rola ż, rolnictwo n, odrolnienie n, odrolnianie n
forma żeńska rolniczka ż
czas. odrolniać dk., odrolnić dk.
przym. rolniczy, rolny
przysł. rolniczo
związki frazeologiczne:
przysłowia: gdy Halina łąki zrosi, rolnik w wodzie siano kosikiedy w lutym wiatr z zachodu bywa, płonny rok rolnikom obiecywa
etymologia:
pol. rola + -nik
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

rolnik (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) roln. rolnik[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gbùr
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słowniczek polsko-kaszubski, Zawsze Pomorze.