rogacz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rogacz (język polski)[edytuj]

rogacz (1.1)
rogacz (1.2)
wymowa:
IPA[ˈrɔɡaʧ̑], AS[rogač]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) łow. dorosły samiec sarny[1]
(1.2) samiec jeleń[2]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot.[3][4][5][6] przen. żart.[7][4][6] lub pogard.[7][4][5] zdradzany mąż
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Na polanie pasły się rogacze.
(2.1) Jej mąż nawet nie wie, jakim jest rogaczem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) jelonek rogacz
(2.1) być / stać się rogaczem
synonimy:
(1.1) kozioł
(1.2) jeleń
antonimy:
hiperonimy:
(1.1-2) samiec
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. róg m, rożek m, rogacizna ż, rogal m, rogalik m, rogaś m
przym. rogaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) pol. róg
(2.1) zob. przyprawić rogi
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rogacz” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rogacz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. 4,0 4,1 4,2 Hasło „rogacz” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 36, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 146.
  5. 5,0 5,1 Hasło „rogacz” w: Inny słownik języka polskiego PWN, red. Mirosław Bańko, t. II, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2014, ISBN 978–83–01–17799–7, s. 454.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Hasło „rogacz” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 973.
  7. 7,0 7,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rogacz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.