rodzynka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rodzynka (język polski)[edytuj]

rodzynki (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[rɔˈʣ̑ɨ̃nka], AS[roʒnka], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. cuk. kulin. suszone winogrono należące do bakalii; zob. rodzynek

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. B. lp, zob. rodzynek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rodzynka jest słodka.
(1.1) W potrawach gotowanych rozmaite rzeczy podobne z postaci do pieprzu: rodzynki korynckie, jałowiec suszony, kolendra![1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) rodzynka koryncka
synonimy:
(1.1) rodzynek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Rosine < łac. racemus[2]kiść, grono
uwagi:
Częściej używany jest rzeczownik rodzaju męskiego rodzynek, obie formy są jednak poprawne.
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: rodzynek
źródła:
  1. A. Dygasiński: Zając
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rodzynka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.