recte
recte (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
spójnik
- przykłady:
- (1.1) Na sali obok recenzentów i przedstawicieli rady naukowej (recte: rady wydziału) zjawiają się jedynie z kurtuazji krewni oraz przyjaciele i znajomi autora[4].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- ukraiński: (1.1) вла́сне
- źródła:
- ↑
Porada „zagadki gramatyczne” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Hasło „recte” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „recte” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Janusz Tazbir, Długi romans z muzą Klio, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
recte (język hiszpański)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈrek.te]
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od rectar
- (1.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od rectar
- (1.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od rectar
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
recte (interlingua)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) angulo recte
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
recte (język kataloński)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) prosty
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) l'ascensió recta → rektascensja
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
recte (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przysłówek
wykrzyknik
czasownik, forma fleksyjna
- (3.1) imiesłów przymiotnikowy bierny, W. m lp od czasownika: rego
- (3.2) imiesłów przymiotnikowy bierny, W. m lp od czasownika: recingo
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1) recte; st. wyższy rectius; st. najwyższy rectissime
- (2.1) nieodm.
- (3.1) zob. rego
- (3.2) zob. recingo
- (4.1) zob. rectus
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „recte” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 527.