radiomagnetofon
radiomagnetofon (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌradʲjɔ̃maɡnɛˈtɔfɔ̃n], AS: [radʹi ̯õmagnetofõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. przenośny odbiornik radiowy z magnetofonem w jednej obudowie; zob. też radiomagnetofon w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik radiomagnetofon radiomagnetofony dopełniacz radiomagnetofonu radiomagnetofonów celownik radiomagnetofonowi radiomagnetofonom biernik radiomagnetofon radiomagnetofony narzędnik radiomagnetofonem radiomagnetofonami miejscownik radiomagnetofonie radiomagnetofonach wołacz radiomagnetofonie radiomagnetofony
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) radiomagnetofon stereofoniczny • radiomagnetofon jednokasetowy / dwukasetowy
- synonimy:
- (1.1) radioodtwarzacz
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) odbiornik, odtwarzacz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) radioodbiornik, magnetofon
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. radiomagnetofonik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. radio- + magnetofon
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) радыёмагнітафон m
- włoski: (1.1) radioregistratore m
- źródła:
radiomagnetofon (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) techn. radiomagnetofon
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik radiomagnetofon radiomagnetofony dopełniacz radiomagnetofonu radiomagnetofonů celownik radiomagnetofonu radiomagnetofonům biernik radiomagnetofon radiomagnetofony wołacz radiomagnetofone radiomagnetofony miejscownik radiomagnetofonu radiomagnetofonech narzędnik radiomagnetofonem radiomagnetofony
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. radiomagnetofonový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: