rękojeść
rękojeść (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [rɛ̃ŋˈkɔjɛ̇ɕʨ̑], AS: [rẽŋkoi ̯ėść], zjawiska fonetyczne: podw. art.• nazal.• asynch. ę
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) część jakiegoś narzędzia, przyrządu lub broni służąca do trzymania; zob. też rękojeść w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rękojeść rękojeści[1] dopełniacz rękojeści rękojeści celownik rękojeści rękojeściom biernik rękojeść rękojeści narzędnik rękojeścią rękojeściami miejscownik rękojeści rękojeściach wołacz rękojeści rękojeści
- przykłady:
- (1.1) Hełm umieścili u boku, pęknięty róg, a także rękojeść i szczątki strzaskanego miecza na piersi.[2]
- (1.1) Firma handlowała rękojeściami, sprowadzając je z Chin.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *rǫkojętь / prasł. *rǫkovętь → to, co się uchwyci ręką < prasł. *rǫka → ręka + prasł. *(j)ęti → wziąć, chwycić rękami, schwytać, złapać, ująć (por. pol. jąć); zakończenie wyrazu przekształcone prawdopodobnie pod wpływem wyrazów typu kiść[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) handle
- czeski: (1.1) rukojeť
- duński: (1.1) håndtag n
- esperanto: (1.1) tenilo
- francuski: (1.1) manche m, poignée, crosse
- hiszpański: (1.1) mango m, puño m, empuñadura ż
- łotewski: (1.1) kāts m
- nowogrecki: (1.1) λαβή ż
- rosyjski: (1.1) рукоять ż
- szwedzki: (1.1) skaft n
- ukraiński: (1.1) рукоять ż, рукоятка ż
- wilamowski: (1.1) haum n, śtyjł m, śtejł m
- włoski: (1.1) manico m
- źródła:
