quiet

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

quiet (język angielski)[edytuj]

wymowa:
IPA/kwaɪət/
wymowa amerykańska?/i
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) cichy

rzeczownik

(2.1) cisza, spokój

czasownik

(3.1) uciszać
(3.2) uspokajać
odmiana:
(1.1) st. wyższy quieter; st. najwyższy quietest
przykłady:
(1.1) It was a quiet evening. → (To) był cichy wieczór.
(1.1) Be quiet! I am working!Cicho! Pracuję!
(2.1) The quiet was broken only by the distant murmur of the river and the clop of hooves.[1]Cisza przerywana była tylko odległym szmerem rzeki i tętentem kopyt.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) noisy, loud
(2.1) noise
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. quieten
przysł. quietly
rzecz. quieter, quietness, quietus
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. George R. R. Martin, A Storm of Swords