pukiel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pukiel (język polski)[edytuj]

pukle (1.1)
pukiel (1.2)
wymowa:
IPA[ˈpucɛl], AS[puḱel], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pasmo pofalowanych włosów
(1.2) ścięte pasemko włosów
(1.3) daw. wypukła ozdoba nabita np. na zbroi[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. pukielek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. pukla < niem. Buckel[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „pukiel” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.