przyprawa

przyprawa (język polski)

sklep z przyprawami (1.1)

wymowa:

IPA: [pʃɨˈprava], AS: [pšyprava], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. spoż. składnik dodawany do potrawy w celu poprawienia jej smaku lub zapachu; zob. też przyprawa w Wikipedii

(1.2) st.pol. sprzęt, przybory, wyposażenie

(1.3) środ. przestępcze herbata

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przyprawa	przyprawy
dopełniacz	przyprawy	przypraw
celownik	przyprawie	przyprawom
biernik	przyprawę	przyprawy
narzędnik	przyprawą	przyprawami
miejscownik	przyprawie	przyprawach
wołacz	przyprawo	przyprawy

przykłady:

(1.1) W mojej kuchni używam wielu orientalnych przypraw.

(1.1) Sanepid wykrył w przyprawach dwukrotne przekroczenie dopuszczalnych norm substancji konserwujących.

(1.1) Zupa ma ostry smak dzięki przyprawom.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) anyż, bazylia, chili, cukier, cukier wanilinowy, cukier waniliowy, cynamon, czarnuszka, czosnek, gałka muszkatołowa, goździki, imbir, kardamon, kmin, kminek, kolendra, kozieradka, kurkuma, laska wanilii, lubczyk, majeranek, mięta, oregano, pieprz, pieprz ziołowy, sól, szafran, tymianek, ziele angielskie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przyprawianie n, przyprawnik m

czas. przyprawiać ndk., przyprawić dk., doprawiać ndk., doprawić dk.

przym. przyprawowy, przyprawny

związki frazeologiczne:

więcej przyprawy niż potrawy

etymologia:

(1.1) rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego pol. przyprawić

uwagi:

zob. też przyprawa w Wikicytatach

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: herbata

• angielski: (1.1) spice, condiment
• arabski: (1.1) تابل، بهار
• baskijski: (1.1) espezia, ongailu
• białoruski: (1.1) прыправа ż
• bułgarski: (1.1) подправка ż
• chorwacki: (1.1) začin m
• czeski: (1.1) koření n
• duński: (1.1) krydderi n
• esperanto: (1.1) spico
• fiński: (1.1) mauste
• francuski: (1.1) épice ż, condiment m
• hiszpański: (1.1) condimento m, aderezo m, especia ż
• interlingua: (1.1) condimento
• islandzki: (1.1) krydd n
• japoński: (1.1) 調味料 (ちょうみりょう, chōmiryō)
• kaszubski: (1.1) przëprawa ż
• kataloński: (1.1) espècia ż
• kazachski: (1.1) дәмқосар
• koreański: (1.1) 조미료 (chomiryo)
• niemiecki: (1.1) Gewürz n, Würze ż
• nowogrecki: (1.1) άρτυμα n
• rosyjski: (1.1) припра́ва ż
• slovio: (1.1) pikant (пикант)
• szwedzki: (1.1) krydda w
• turecki: (1.1) baharat
• ukraiński: (1.1) припра́ва ż, спе́ція ż
• węgierski: (1.1) fűszer
• wietnamski: (1.1) gia vị
• włoski: (1.1) condimento m

źródła: