przypałacowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przypałacowy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌpʃɨpawaˈʦ̑ɔvɨ], AS: [pšypau̯acovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) znajdujący się, działający lub odbywający się przy pałacu
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikprzypałacowyprzypałacowaprzypałacoweprzypałacowiprzypałacowe
dopełniaczprzypałacowegoprzypałacowejprzypałacowegoprzypałacowych
celownikprzypałacowemuprzypałacowejprzypałacowemuprzypałacowym
biernikprzypałacowegoprzypałacowyprzypałacowąprzypałacoweprzypałacowychprzypałacowe
narzędnikprzypałacowymprzypałacowąprzypałacowymprzypałacowymi
miejscownikprzypałacowymprzypałacowejprzypałacowymprzypałacowych
wołaczprzypałacowyprzypałacowaprzypałacoweprzypałacowiprzypałacowe
 nie stopniuje się
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pałac mrz
przym. pałacowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. przy- + pałacowy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=przypałacowy&oldid=8295022”