przykryć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przykryć (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[ˈpʃɨkrɨʨ̑], AS[pšykryć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. przykrywać)

(1.1) aspekt dokonany od: przykrywać
odmiana:
(1.1) koniugacja Xa
przykłady:
(1.1) Położył więc obok, kurtką przykrył, ale ona spod kurtki wyciągnęła ręce, namacała podbródek, uszy, nos[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przykrywka ż, przykrycie, przykrywanie
czas. kryć, przykrywać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przykrywać
źródła:
  1. Igor Newerly, Pamiątka z Celulozy, 1952, Narodowy Korpus Języka Polskiego.