przewrotność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przewrotność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha kogoś, kto zachowuje się chytrze, przewrotnie, podstępnie i fałszywie
(1.2) postępek przewrotny, nacechowany fałszem, obłudą, chytrością; podstęp[1]
(1.3) przen. bycie przewrotnym, zaskakującym, zwodniczym[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) przewrotność losu
synonimy:
(1.1) perfidia, chytrość, przebiegłość, podstępność, jezuityzm, makiawelizm, fałszywość, dwulicowość, hipokryzja
(1.3) zwodniczość, dwuznaczność, wieloznaczność, przekora
antonimy:
(1.1) prostoduszność, prostolinijność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przewracanie n, przewrót m, przewrotka ż
czas. przewracać ndk., przewrócić dk.
przym. przewrotny
przysł. przewrotnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „przewrotność” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.