przewodniczyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przewodniczyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌpʃɛvɔdʲˈɲiʧ̑ɨʨ̑], AS[pševodʹńičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. brak)

(1.1) kierować przebiegiem spotkania, zebrania, obrad
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Prezes firmy przewodniczył zebraniu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przewodniczenie n, przewodniczący m, przewodnicząca ż, przewodnik mrz/mos/mzw
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: