przetarg
przetarg (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) praw. sposób wyboru wykonawcy usługi lub produktu, polegający na wyborze najkorzystniejszej dla zamawiającego oferty; zob. też przetarg w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przetarg przetargi dopełniacz przetargu przetargów celownik przetargowi przetargom biernik przetarg przetargi narzędnik przetargiem przetargami miejscownik przetargu przetargach wołacz przetargu przetargi
- przykłady:
- (1.1) Siedmiu oferentów zgłosiło się do przetargu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przetarg publiczny / niepubliczny • przetarg nieograniczony / ograniczony • przetarg pisemny / ustny • ogłosić / unieważnić / wygrać przetarg • zgłosić się do przetargu • złożyć ofertę w przetargu • złożyć protest w przetargu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. przetargować dk.
- przym. przetargowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. przetargować
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tender, auction
- bułgarski: (1.1) търг m
- czeski: (1.1) tendr mrz
- esperanto: (1.1) adjudiko
- francuski: (1.1) appel d'offre m
- niemiecki: (1.1) Ausschreibung ż
- nowogrecki: (1.1) δημοπρασία ż
- ukraiński: (1.1) аукціон m
- włoski: (1.1) concorso d'appalto m, gara d'appalto ż, asta per d'appalto ż
- źródła: