przemądrzały

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przemądrzały (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌpʃɛ̃mɔ̃nˈḍʒawɨ], AS[pšmõnḍžau̯y], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.nazal.asynch. ą akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. taki, który ma przesadnie wysokie mniemanie o posiadanej przez siebie wiedzy
(1.2) pot. świadczący o czyimś przesadnie wysokim mniemaniu o sobie, będący wynikiem wymądrzania się[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Lubię kobiety mądre, lecz nie znoszę przemądrzałych.
składnia:
kolokacje:
(1.2) przemądrzałe wywody
synonimy:
(1.1) pot. bubkowaty, dęty, mądraliński, nadęty; neutralnie bufoński, dumny, zarozumiały; książk. megalomański, napuszony, pyszałkowaty, pyszny, wyniosły, zadufany; iron. ważny; przest. dufny
antonimy:
(1.1) skromny, pokorny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przemądrzałość ż, przemądrzalec m, mądrostka ż
przysł. przemądrzale
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „przemądrzały” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.